نامه ای به دانشجویان عزیزم در داخل کشور

با سلام و درود بر شما شعله های آگاهی و آزادی و مسئولیت ، با اشراف به اینکه یک نُرم معمول نیست که نگارنده  به شما دانشجویان عزیز نامه بنویسم ، اما فرخوان های شما  را در فضای مجازی می خواندم ، حیفم آمد که چند خطی برای شما عزیزان بعنوان یک هموطن و یک دانشجو ننویسم ،به هر حال احساسات فردی و شخصی ام است ،دوست داشتم بنویسم ، امیدورام مرا ببخشید . قرض از نوشتن صرفا درد دلی است که با شما عزیزان داشتم . بسیاری از شما عزیزان از نظر اطلاعات عمومی و آگاهی استاد بنده هستید و به این افتخار می کنم . ضروری دیدم بنویسم ، چرا که ممکن است، کسانی هم باشند که هنوز  در  انتخاب یک راه درست و واقعی برای رسیدن به آزادی و درهم شکستن این نظام سراسرجهل و جنایت و شقاوت ضد علم و فرهنگ  مردد باشند ! برای آزادی بایست به یک حقیقت آزاد کننده و رهایی بخش چنگ زد و از سراب ها واز سنگ اندازها و چوب لای چرخ کن هاوسفسطه گرها، که دشمنان آزادی هستند،  خلاص شد . برای داشتن یک ایران آزاد و دمکراتیک ، شما دانشجویان و استادان و معلمان نقش موثری می توانید ایفا کنید.

هر علمی و هر دانستنیهایی  نمی تواند چراغ راه آزادی  باشد ، دزدان آزادی هم از علم و دانستنیها و اطلاعات عمومی استفاده می کنند ، در کشور ما هر روز کلامی یا کلمه ای به خاک می افتد و بخون می غلتد ، سوء استفاد و لوث کردن مفاهیم و کلمات سر رشته طولانی دارد ، کشوری که یک مشت عمامه بسر که همیشه سر شان در کتاب بوده است ، دست خدا روی زمین شده اند و با کلمه خدا و بسیاری از کلمات، برای ادامه بقای ظالمانه خودشان بر گًرده مردم ما استفاده می کنند، آزادی یعنی مرز سرخ داشتن با همه آنهایی که با به اسارت در آوردن علم و آگاهی و کلمات هدفی جز در بند نگه داشتن آزادی ندارند .

جامعه کنونی ستم زده ما را نباید هنوز با یک کشور دمکراتیک مقایسه کرد ، اگر قصد داریم با روشنایی علم و آگاهی این جامعه ستم زده و آخوند زده و خمینی زده را بسازیم ، نخست باید این خانه را از غاصبان علم و آگاهی آزاد کنیم.

مهمترین موضوع در جنگ آزادیبخش و مبارزات رهایی بخش موضوع رهبری کننده است ، که بتواند تضمین آزادی های فردا باشد ،اینکه فرد فرد ما دارای انرژی و انگیزها ی پاکی هستیم ،تریدی در آن نیست ، اما چگونه این انرژیها و انگیزها را در یک ظرف مناسب بریزیم ، و  با هدف مشخص در مسیر مشخص سرمایه گذاری کنیم؟! ، جویبار ها را رود کنیم ، رودها را به دریایی از انرژی تبدیل کنیم ، برای این هدف خطیر، به یک نیروی پیشتاز ، و به یک رهبری آزمایش شده  که در این دوران طولانی استبداد و دیکتاتوری مذهبی در تمامی سر فصل های سرنوشت ساز این میهن ، در روز و شب این میهن ، در درد و رنج این میهن ، فرای اعتقادات سازمانی اش و یا سیاسی اش ، بطور خستگی ناپذیر بهای آزادی را پرداخته ، خون بهای آزادی را پرداخته است و از همه چیز خود گذشته است  نیاز داریم.

آری دوستان دانشجوی عزیز ، قلب را آشیانه نامی کن که شکست در نباشد . راهی را برگزینید که چاه نباشد ، سراب نباشد ،تکیه بر نیرویی کن که بهای آزادی را با جان و دل پرداخته است.

سلام بر آزادی

مرگ بر استبداد

مرگ بر اصل ولایت فقیه

علی اصغر مومنی